البته شعر سیاسی

البته اون شعری هم که تو مترو نوشتن که ، ما سینه زدیم و بی صدا باریدند، از هر چه که دم زدیم، آنها دیدند، ما مدعیان صف اول بودیم، از آخر مجلس شهدا را چیدند، آره اون شعره هم بدکی نیست، اما خب والله دروغ چرا؟ در تاریخ ایران اون سبک شعر خیلی افتخار به حساب نمیاد، مثلا آدم کاشفان فروتن شوکران رو بخونه سنگینتره، ولی خب باز خیلی احتیاط کردم و خیلی در پیتم و همینه که هست!