ببینید، همونقدر که من در زندگیم برای ساختن زندگی رویایی، برای آرزوهام، برای آرمانهام و برای همه چیز تلاش کردم و همونقدر مطمئنم که این چیزها برام مهمه،
همونقدر هم متاسفانه تابحال هیچ، تاکید میکنم هیچ ایرانی رو در کل زندگیم ندیدم که اونجور که باید بویی از واقعگرایی برده باشه،
واقعگراییهامون هم عمدتا تو فاز سید ممد هیجانی و منفی نگری بوده،
خب پس ما چطور باید در دنیا ادعا کنیم که در این فقدان واقعگرایی میتونیم کشور خودمون رو درست اداره کنیم؟ حالا میخواد هر حکومتی سر کار باشه!
در این روزهای ارغوانی رنگ جا داره یادی هم کنیم از هوشنگ خان که با ورودش به ایران چه ارغوانی بپا کرد. به قول معروف تنبل نرو به سایه، سایه خودش میآید! واقعا که نفسم میگیرد که هوا هم اینجا زندانیست!
زندگی در این
کنج خلوت
رویایی شده است
برای خیلیها
آسمان تنها نمیماند
دستهایش را
رو به زمین دراز میکند
و از آن شراب ارغوانی رنگ
جرعه ای سرمیکشد
بیا در این کنج خلوت هم
تافته جدابافته نباش
برای دلها دل بسوزان
دلهای ارغوانی رنگ
نه خود خورد، نه کس دهد، گنده کند به سگ دهد!
درباره هیکل فقط همینو بگم که من تقریبا بعد از یه زمانی هرچی دارم از هیکل دارم و از باشگاه خیلی ممنونم و واقعا متشکر که منو تحمل کردید و هیکل میکل چییییییی داداسسس؟ هیکل میکل، میزززووووون
لکن هرکس هرجا از طرف خود چیزی ر عنوان میکند، ایجور نباشد که اینطور چیزها ر به من نسبت دهند ر
لکن ایشان ر رد صلاحیت کنید ر
این آقای علی مطهری که در سالهای اخیر فاز به اصطلاح اصلاح طلب هم برداشته شنیده ام دوباره یاوه سرایی کرده. یکبار که قبلا علیه ساسی مانکن یاوه سرایی کرده بود و بنده تذکر دادم. الان هم علیه دانشجویان دانشگاه شریف. من خودم به همه قول میدم ایشون رو مادامالعمر از همه جا رد صلاحیت کنم. اصلا نگران نباشید.
نرم نرم میپاشد
آسمان نورش را
بر زمین
در این پاییز دلگیر
با سخاوت
دلهایمان ولی
باز نمیشوند هنوز!
نمیدانم آسمان
تو هم میدانی یانه؟
یا فقط میچرخی؟
و از دل ما فقط طلب داری
زمینت را،
من اما دیگر
اینروزها خوب نمیدانم
دلم گرفته است
و زندگی را باز
به سخره گرفته ام
فکر نمیکردم باز
دلم برای خودم تنگ است
بپاش نرم نرم نورت را
من اما همچنان که دوست دارم
دلم باز نمیشود،،،
الان برخی میخواد گیر بده که ایژون چرا دیگه درباره ایژون صحبت نمیکنه؟ بفرما اینم درباره ایژون،،،،