یک ویدئو قشنگ ایرانی

نوع استقلالی بودن من

ببینید من استقلالیم. خیلی هم استقلالیم. با طرفدارای استقلال هم خیلی حال میکنم و به نظرم بامزه ترین هواداران دنیا هستند. اصلا واسه همینه که من استقلالیم. البته در کنارش استقلال پر افتخارترین تیم ایران هم هست و دیگه چی از این بهتر؟ اما از اون استقلالیهایی نیستم که بیام تو فضای مجازی بیرانوند رو مسخره کنم چون کارگری میکرده. این به نظرم خیلی غیر منصفانه هست. البته من دیدم که هوادارهای پرسپولیس هم استقلالیارو مسخره میکنن و مثلا به فرهاد مجیدی میگن فرناز. آخه لنگی اون کی بود که با یه تن ماهیچه تو سی و پنج سالگی بهتون لایی میزد؟ خب این کارها اصلا شایسته نیست. به نظر من فرهاد مجیدی و بیرانوند واقعا شخصیتهای مهمی هستند و ما نباید اینطوری در مورد اونها صحبت کنیم. ما باید زیر پر و بال اونها رو بگیریم به عنوان یک کشور. و به اونها کمک کنیم که در آینده هم همینطوری بتونن بدرخشن. اون میشه یک جامعه سالم. وگرنه جامعه سر کل کل فوتبال بخواد مریض بشه و به خودش لطمه بزنه من اصلا پایه نیستم. 

باخت استقلال

خب امروز استقلال خیلی خوب بازی کرد. و به هیچ عنوان مستحق شکست نبود. اون پنالتی چیپ فرشید اسماعیلی رو ما نفهمیدیم به پای چی بذاریم ولی خب ما ترجیح میدادیم ببریم که نشد. از استقلال خواهش میکنم که نا امید نشه و با تمام قدرت تا پایان فصل ادامه بده. به لنگیا هم تبریک میگم به خاطر این برد الکی.

مرز مکزیک

من از ابتدا این قضیه اعتراض ترامپ به مهاجران غیر قانونی مکزیکی رو دنبال میکردم و خب متاسفانه باید بهش حق بدم. با اینکه ترامپه ولی حرف درستی میزنه. میگه مکزیک باید در اینکه جلوی این مهاجرتهای غیر قانونی گرفته بشه به آمریکا کمک کنه. خب مکزیک چرا به آمریکا کمک نمیکنه که جلوی مهاجرت غیر قانونی گرفته بشه؟ مگه این به نوعی یک مساله امنیتی به حساب نمیاد که ممکنه برای هر دو کشور مهم باشه؟ 

تنگ غروبه - داریوش

تنگ غروبه، خورشید اسیره
می ترسم امشب خوابم نگیره

سیاهیه شب چشماشو وا کرد
ستاره من تورو صدا کرد

باز مثل هر شب از دیده پنهون
یه مرد عاشق با چشم گریون

آواز میخونه از پشت دیوار
کی خوابه امشب کی مونده بیدار

چرا شب ما سحر نمیشه
گل ستاره پر پر نمیشه

تو شهر خورشید یه قصره نوره
راه منو و تو امشب چه دوره

تقدیم به همه اونایی که دلشون میخواد برن استادیوم و نمیتونن

توجه: این ویدئو حاوی الفاظ رکیک میباشد. ملاحظه این ویدئو به افراد زیر هجده سال توصیه نمیشود. و اما، استادیوم آزادی، تشویق تماشاچیان استقلال، و از همه عذرخواهی میکنم بابت الفاظی که در این ویدئو استفاده میشه و شاید چه بهتر بود اگر استفاده نمیشد. ولی این واقعیت جامعه ما هست که ما چشمانمون رو بروش بسته ایم. پس اگر قلبتون ضعیفه این ویدئو رو مشاهده نکنید. مشاهده این ویدئو به ویژه به افراد بالای نود سال، لنگی ها، بانوان و افراد زیر هجده سال توصیه نمیشه.

پیچک - ابی

حالا دیگه تو رو داشتن خیاله
دل اسیر آرزوهای محاله
غبار پشت شیشه میگه رفتی
ولی هنوز دلم باور نداره
حالا راه تو دوره
دل من چه صبوره
کاشکی بودی و می دیدی
زندگیم چه سوت و کوره
حالا راه تو دوره
دل من چه صبوره
کاشکی بودی و می دیدی
زندگیم چه سوت و کوره
آسمون از غم دوریت
حالا روز و شب می باره
دیگه تو ذهن خیا بون
منو تنها جا می ذاره
خاطره مثل یه پیچک
می پیچه رو تن خستم
دیگه حرفی که ندارم
دل به خلوت تو بستم
دل به خلوت تو بستم
حالا دیگه تو رو داشتن خیاله
دل اسیر آرزوهای محاله
غبار پشت شیشه میگه رفتی
ولی هنوز دلم باور نداره
حالا راه تو دوره
دل من چه صبوره
کاشکی بودی و می دیدی
زندگیم چه سوت و کوره
حالا راه تو دوره
دل من چه صبوره
کاشکی بودی و می دیدی
زندگیم چه سوت و کوره
آسمون از غم دوریت
حالا روز و شب می باره
دیگه تو ذهن خیا بون
منو تنها جا می ذاره
خاطره مثل یه پیچک
می پیچه رو تن خستم
دیگه حرفی که ندارم
دل به خلوت تو بستم
دل به خلوت تو بستم
دل به خلوت تو بستم
دل به خلوت تو بستم

برنامه عصر جدید

از میان همه برنامه های عید برنامه عصر جدید رو خیلی پسندیدم. با وجود اینکه از برنامه های خارجی کپی برداری شده اما رنگ و بوی ایرانی خاصی هم در برنامه وجود داره که اون رو از نمونه های دیگر متمایز میکنه. فقط یک انتقاد داشتم از دست اندرکاران این برنامه و اون اینکه چرا در مرحله فیلتر کردن اولیه شرکت کنندگان دقت کافی به خرج ندادن؟ مثلا برنامه امشب خیلی عالی بود و استعدادهای بسیار جالبی رو دیدیم ولی برنامه دیشب واقعا سطحش پایین بود و میشد بجای اون اجرای اسکیت بازی که نمونه اش توی پارکها هم خیلی دیده میشه شرکت کنندگان برنامه امشب پخش بشن توی برنامه های دیگه. در میان اجراهای امشب اجرای دختر بچه ای بود که یک نفره هم نویسندگی کرده بود و هم کارگردانی و هنرپیشگی و یک تئاتر خیلی تاثیرگذاری رو روی صحنه برده بود که خب میتونه بهش بیشتر توجه بشه. یا مثلا دوست رزمی کاری که توی پارک تمرین میکرده. به هر حال نظر داوران من رو شگفت زده کرد نه از اون جهت که به نظرم گروهی رو انتخاب کردن که حقش نبود بلکه دقیقا به نظر من به همون گروهی رای دادن که حقش بود. بر خلاف تصور خیلی ها من از اون دهه شصتی هایی نیستم که از دهه هفتادی ها بدم میاد دوستان عزیز. من به دهه هفتادی ها خیلی هم علاقه دارم و خیلی خوشحالم که فرصتی دست داد تا در دوران دکتری خودم در دانشگاه یکبار دیگر با این دوستان همکلاسی باشم.

یک انتقاد جدی هم دارم از دولت و بویژه شخص حسن! و اون اینکه ما اینهمه آدم باهوش و با استعداد و با پشتکار و کوشا رو میبینیم که میان روی صحنه و جلوی تماشاچی برنامه اجرا میکنن ولی خیلیاشون هستند که بیکارند! مثلا میشد این دوستان هم در کنار هنری که دنبال میکنند یک شغل آبرومندانه ای هم داشته باشند. اینها به دولت قبلی و کم کاری های اون مربوط نمیشه اینها به مافیاهایی شغلی مربوط میشه که در کشور ما وجود داره و راه استعدادهای ایرانی رو سد کرده. اینها به جاه طلبی های شخصی افرادی مربوط میشه که همه چیز رو برای خودشون میخوان و نگران عاقبت کارهایی که میکنند هم نیستند. من که آدم مذهبی نیستم اما به بیان مذهبی اینها به بی تقوایی افرادی مربوط میشه که در مملکت ما سر کار هستند و مسوولیت مستقیم همه این مافیاها و همه این بی لیاقتی ها و این پوچی مفرطی محیط های کاری کشور ما رو شکل داده با شخص حسن هست! من قبول دارم که دولت حسن از ابتدا تا کنون درگیر بحران بوده اما همانطور که همه ما ها هم حتما تابحال متوجه اون شدیم دولت حسن نه تنها این بحران رو مدیریت نکرده بلکه طوری نسبت به اون بی تفاوت بوده که همه رو نگران کرده. روزی که حسن به دروغ در جلسه هیات دولت گفت گران شدن ارز فقط بر ده درصد کالاها تاثیر میذاره من متاسف شدم و هنوز دارم میگردم و میگردم و میگردم که اون نود درصد کالایی که گرانی روشون تاثیر نمیذاره رو پیدا کنم. خب اوایل قیمت پفک خیلی گران نشده بود و من این رو به فال نیک گرفته بودم اما ...

تعطیلات عید

از یه ور در مورد سیل پیام میاد. از یه ور پیام لاتاری فلان برنامه میاد. این مملکت را چه شده است؟ احساس میکنم داریم هر روز به دشمن شبیه تر میشیم. خوبی و بدیش رو من نمیتونم قضاوت کنم. 

صد سال تنهایی

صد سال تنهایی را بالاخره خواندم. باید اعتراف کنم چیزی که بیش از همه من را مسحور خود کرد نبوغ باور نکردنی مارکز در نویسندگی و حافظه عجیب او بود. هنوز بغض در گلویم گیر کرده است. به تنهایی ادیبانی فکر میکنم که بجای آنکه نبوغ خود را صرف علم یا هر چیز دیگری کنند راه نویسندگی را در پیش می‌گیرند.