باور

از کنار کوهها بی توجه نگذشتم 

قله هایشان را دیدم و باور کردم

پوشیده در برفها

پای بر قله هایشان نهادم

تا مرا باور کنند!

تا به خورشید نزدیکتر شوم

همانقدر که آتشش مرا نمی‌سوزاند 

از کنار دریاها

قایق ها

درخت ها

رودها

صخره ها

پرنده ها

از کنار جاده ها بی‌تفاوت نگذشتم

چگونه می‌توانستم انسان را نادیده بگیرم؟

کل کل وبلاگی

خو بیرادر من خوایر من، مو ا او وبلاگای شما نیم که درباره خواص گوجه فرنگی بنویسم...

خب حالا که چی آقای مجری؟

خب ببینید، من استعداد نویسندگیم بد نیست... این حرفو از خودم در نیاوردم. خیلیا خیلی وقتها شده که نوشته های من رو دوست داشتن. وبلاگ هم زیاد نوشتم که خاطره انگیزترینشون برای خود من از ابتدا که اولین وبلاگ من بود خطخطی بود و بعد وبلاگهای دیگری نوشتم که هیچوقت هم هیچکدومشون رو توی بوق و کرنا نکردم چون اصلا به روشهای متداول برای دیده شدن حداقل توی جامعه خودمون زیاد اعتماد نداشتم... شکلک، شاسکده و بلایا وبلاگهای دیگه ای بودن که نوشتم. یادم میاد زمانی که خطخطی رو مینوشتم توی محیط یاهو ۳۶۰ که خیلی هم دوست داشتم خیلی افراد دیگه ای بودن که فعالیت میکردن و اون دوران خیلی دوران متفاوتی بود با حالا. خلا صه بگذریم زندگی من از ده سال پیش دچار مخاطره جدی شد... نمیدونم آیا این به خاطر مشکلات شخصی خودم بود یا اون توقعی که سایرین از من داشتن ولی دچار مخاطره شد.

--------------------

درباره تجربیاتم در این دوران اگر بخوام بیشتر توضیح بدم باید بگم اینقدر تجربیاتم عجیب و غریب بود و اینقدر چیزها و اتفاقات حیرت انگیز توی زندگی خودم دیدم که شاید اگر مارکز یا همینگوی جای من بودن همین الان هزاران صفحه کتاب نوشته بودن و چاپ کرده بودن... شاید این به خاطر تنبلی من بوده الان که خیلی زیاد حرف شمرده شمرده طولانی نمیزنم ولی خب توی کتاب صد سال تنهایی یک ژنرالی بود که قیام کرده بود نه توی ایران بلکه توی آمریکای جنوبی و پس از نبردهای فراوان پیروز شده بود. اون آدم پس از پیروزی در نبردهای فراوان رفته بود توی انباری خونش و سنجاق سینه درست میکرد. یه جورایی حس میکنم حس اون آدم رو تمام و کمال درک میکنم. نمیدونم چرا.

--------------------

اصلا خیلی چیزها به خود جامعه ربط پیدا میکنه مثلا ده نفر آدم یه جورین. صد نفر یه جور دیگه. هزار نفر یه جور دیگه. مسلما میلیون و میلیارد هم با هم فرق میکنن! این به نظرم از لحاظ ریاضی بدیهی هست آخه میدونید من ریاضیم هم بد نیست و از خیلیا هم که منو میشناسن اگر بخواید بپرسید مسلما فکر میکنن مهمترین گه خاصی که من توی زندگیم خوردم یه چیزی توی مایه های ریاضی بوده. نه نویسندگی و نه هنرپیشگی و نه خیلی چیزهای دیگه ای که شاید جامعه به اونها احتیاج داشته باشه ولی الان در کشور ما بن بست های زیادی هم توی زندگی خودشون و هم توی زندگی سایرین به خاطر محدودیت ها و محرومیت های اونها ایجاد شده ولی من نمیتونم خیلی در اون زمینه ها کاری کنم!

--------------------

گفتم بن بست... دلم میخواد اینو به همه بگم چه ایرانی و چه خارجی... بخصوص به ایرانیها... خب مرحوم افشین یداللهی یک بیتی داشت که: 

گاهی مسیر جاده به بن بست میرود ... گاهی تمام حادثه از دست میرود

اگه الان بخوام درست فکر کنم باید بگم خب بله مسلما الان خیل آدمهای بیشتری متوجه شدن که گاهی مسیر جاده به بن بست میرود. اصلا اغلب مسیر جاده به بن بست میرود. بن بست منجر به افسردگی حاد و هزار جور درد و مرض روحی میشه و بعد ممکنه خیلی از اطرافیانتون شما رو به خاطر اشتباهات گذشته تون که منجر به بن بست شده و یا حتی به خاطر حال بد خودتون سرزنش هم بکنن و حال شما بدتر هم بشه.... دلم میخواد در مورد بن بست بیشتر صحبت کنم... یعنی اصلا اگر من اصغر فرهادی بودم و فیلم سازی بلد بودم مثلا همینجوری حسم نسبت به اینکه زاویه دوربین باید چجوری باشه و اینا درست تر بود، میرفتم یه فیلم میساختم به نام بن بست و میذاشتم لیلا حاتمی یا ترانه علیدوستی توش بازی کنن... خلاصه اینم گفتم که خیلیا من جمله خیلی اساتید دانشگاهی و سایر علما هم بدونن! درسته که من خیلی چیزها رو نمیدونم یا در طول این ده سال نمیدونستم. ولی در هیچ موردی حداقل هیچوقت آنکس که نداند و نداند که نداند نبودم!!!‌ حداقل اگر چیزی رو نمیدونستم در زمینه ای بداند که نداند بودم...

----------------------

توی این مدت خیلیا از واژه خدا استفاده کردن ولی منظورشون به نظر من به یه چیز دیگه بود جون خدا که خیلی بزرگتر از اون حرفها بود و بعید بود ربط خاصی به زندگی شخصی اکثر ماها پیدا کنه. بعضا چیزهایی که مردم بهش میگفتن خدا خیلی با هم متضاد بود. خیلی هم رو هم دیدم که میگفتن اصلا به خدا اعتقادی ندارن ولی در عمل همونطوری رفتار میکردن که من رفتار میکردم و من کاملا به خدا اعتقاد داشتم و برام خیلی عجیب بود چرا اونها با وجود اینکه به خدا اعتقاد ندارن دارن به خیلی چیزها اهمیت میدن ولی خب هیچوقت فرصت نشد ازشون سوال کنم. یکیشون یه دختر آلمانی بود. یکیشون هم یه پسر ایرانی بود. خیلی ها هم به خدا اعتقاد داشتن و از خدا خیلی صحبت میکردن ولی اصلا به نظر من نیومد که اعتقاد به خدا تاثیر خاصی در زندگی اونها گذاشته باشه. مثلا اونها فقط نماز میخوندن و روزه میگرفتن و چندتا چیز دیگه ولی به خیلی چیزهای مهمی که شالوده زندگی بشر را تشکیل میدهند بیتفاوت بودند. حالا بگذریم....

----------------------

درباره یکی از مهمترین موضوعاتی که در این ده سال به زندگی من ارتباط پیدا کرده مساله مربوط به شلمشس و ده شلمرود هست که خب باشه خودم دیدم توی ده شلمرود حسنی تک و تنها نبود... و خفه شدم... و حناق گرفتم... و دیگه به هیچ عنوان توی زندگیم ذر زیادی و یامفتی بدون داشتن پشتوانه سیاسی نزدم حتی توی ریاضی و فرمول و اینو گفتم که شاید دل خیلی هایی که از اول این چیزها رو میدونستن خنک بشه... عاره خیالتون راحت... ماهایی که این چیزها رو نمیدونستیم یا سعی کردیم جور متعالی تری فکر کنیم و یا به عقاید و رفتارهای فاشیستی روی نیاریم چه از شلمشس بودیم و چه از شلمرود به هر حال دهنمون سرویس شد... خود من الان هر کی نگاهم میکنه میگه پسر تو چقدر شکسته و پیر شدی؟‌ اصلا انگار ده بیست سال از سن واقعیت پیرتر به نظر میرسی و از این جور حرفها... 

---------------------

دنیا رو نمیشه کاملا عوض کرد. یعنی من نتونستم. یک جور اینرسی عجیبی در جامعه وجود داره که حتی هر وقت خیلی افراد زیادی هم برای تغییر ساختاری تلاش میکنن فقط به موفقیت های نسبی دست پیدا میکنن. و موفقیت های نسبی هم از دیدگاه خیلی ها یعنی شکست. یادش بخیر توی مترو داشتم با یه نفر که برای یکی از ارگانهای غیر دولتی کار میکرد بحث میکردم. طرف گفت: ببین عزیز من... چیزی که ما در طول تاریخ آموخته ایم این هست که دموکراسی به جایی نمیرسه... حالا بیا با فرض دیکتاتوری درست بحث کن که چطوری میشه چیزی رو درست کرد... و من اون موقع بود که دوباره یاد ریاضی افتادم ولی باز نتونستم اونطوری که باید و شاید از نظر ریاضی اون مساله رو مورد بررسی قرار بدم و کسی نفهمید!

--------------------

خیلی ها در توجیه وضع موجود سعی کردن به من حالی کنن که همه چیز در دنیا از طرق خاصی اتفاق میفته و من حداقل سعی کردم به سازمانیافته ترین و آزموده شده ترین روشهایی که چیزها در دنیا رخ میداد احترام بذارم و متوجه شدم که تا حدود خیلی خوبی در زندگی خودم تاثیر مثبت گذاشت و نون کسی رو هم بیخود و بیجهت آجر نکردم!!!

--------------------

شاید مهم ترین چیزی که دوست داشتم بگم و اصلا این پست رو به اون دلیل نوشتم ولی آخر از همه بهش پرداختم... یک حس عجیب و غریبی هست که این روزها دارم... اشتباه نکرده بودم و من تنها کسی نیستم که از خیلی وقت پیش این حس با من بوده و این روزها پررنگ تر شده... یه جورایی حس میکنم خیلی از ماها اعم از دیندار، بی دین، زن، مرد، جوان، پیر، باسواد و بیسواد همه در زمینه این حس اشتراک داریم و من خیلی به خاطر این نه تنها شانس آوردم بلکه از خداوند بزرگ ممنونم ولی بیشتر نمیتونم در موردش توضیح بدم. از قدیم تا جایی که من یادم میاد همه میگفتن حافظه تاریخی ایرانیها ضعیفه و ایران از این نظر لطمه خورده. خداروشکر احساس میکنم حافظه تاریخی ایرانیها داره بهتر میشه و خیلی ها دارن یه همچون چیز مشابهی رو که به نظر من به چیزهایی مثل حق و باطل و تقوی و اینجور مسائل مربوط میشه بهتر درک میکنن. بابت این قضیه خیلی خوشحالم که در جامعه ما با وجود اینکه همه مجبورن به نوعی زیرآبی برن ولی تا جایی که من دیدم از مجری تلویزیون گرفته تا فوتبالیست و سلبریتی و حتی برخی رجل سیاسی و غیره وقتی حافظه تاریخیشون بهتر شد اون حس مشترک رو درک کردن ولی خب از یه چیز دیگه هم ناراحتم که ما با وجود درک این مطلب هنوز امکانات زیادی برای رفع بن بست های اجتماعی خیلی اقشار محدود و محروم کشورمون و یا دنیا نداریم... آخرش هم اگر بخوام یک حرف بی ادبانه بزنم که شاید به خیلیا بر بخوره باید بگم که واقعا از مکتب گوساله پروری و گوساله پرستی بیزارم... ولی ببخشید من خودم به تنهایی در جامعه به بن بست خوردم نه یک بار بلکه چندین بار... هفت هشت ماه افسردگی حاد هم داشتم ولی متاسفانه نتونستم گوساله پروری و گوساله پرستی رو از روی کره زمین محو کنم... 

بعدا نفهمیدم در قبال این ناتوانی خودم چطور باید رفتار کنم؟ یعنی مثلا به فرض وجود بینهایت گوساله پرستی متغیرش رو مقدار دهی کنم و از سایر متغیرها انتگرال بگیرم تا توزیع مورد نظر برای یک متغیر دیگه رو بدست بیارم و مطابق با نتیجه بدست آمده کاملا فرصت طلبانه و جامعه بشری رو انگولک کنم؟ 

مسلما خیلی ها از این هم خوششون نیومد و فکر کردن ما باید مثل یک مشت آدم خوب رفتار کنیم. و من هم پذیرفتم... 

مخ زنی

میخوام یه کتاب چاپ کنم به عنوان : آموزش مخ زنی به روش صحیح... نظرتون چیه؟ 

تیر چراغبرق

هرچی فکر میکنم نمیتونم بفهمم تیر چراغ برق آیا یک چیز الهی هست یا یک چیز شیطانی یا یک جور بت مدرن! اما من کلا خیلی دوست ندارم شیطانی به مسائل فکر کنم. به نظر من تیر چراغ برق چون چیز مفیدی هست حتما باید جنبه الهی داشته باشه... همینطور سیب‌زمینی..  هویج... پیاز... و خیلی چیزهای دیگه...

خسروی حیا کن، داوریو رها کن...

لکن لنگ...

لکن خداوند با قدرت خودش این لنگ منحوس ر پاره پوره بکند...

لکن اوکراین

خب این جنگی که مدتهاست توسط ارتش روسیه به راه افتاده و اعتراضات شدیدی را هم برانگیخته هنوز ادامه دارد. بنده قبلا قلبا با مردم اوکراین ابراز همدردی کرده بودم. لا به لای اخبار خیلی بدنبال این بودم که هدف اصلی روسیه از این حمله چه بوده که دو سه مورد را چشمم خورده که یکی اعتراض روسیه به اوکراین بابت همراهی با ناتو بوده. دیگری اعتراض روسیه به گسترش سلاح های بیولوژیکی و هسته ای در اوکراین بوده. البته شاهد اون بودیم که اوکراین پذیرفته هیچوقت به عضویت ناتو در نخواهد آمد. در مورد گسترش انواع سلاح ها هم شواهد معتبری به دست نرسیده. از طرف دیگر شاهد کشتار برخی غیر نظامیان و حمله به بیمارستانها از طرف روسیه بوده ایم. حالا جای سوال داره که روسیه که این حق را برای خود قائل هست که در مقابل تهاجم فرهنگی و گسترش نظامی غرب دست به حمله نظامی بزند چرا با این شدت خودش به کشور اوکراین حمله کرده و در زندگی مردم اوکراین خلل ایجاد کرده؟ آیا صرف اینکه روسیه توان نظامی دارد برای این حمله میتواند توجیه قابل قبولی باشد؟ خب همه از توان نظامی روسیه و سرمایه گذاری و تلاش آنها در این زمینه آگاه هستند. 

یک سوال دیگری هم که مطرح میشه این هست که اصلا چرا حمله به اوکراین به این شدت؟ مثلا بارها دیده شده که اگر کشوری خواسته باشد در زمینه ای به کشور دیگر اخطاری بدهد یا توجه آنها را به مساله ای جلب کند صرفا مانور یا حرکات نمایشی انجام دهد. چه چیزی میتواند توجیه کننده حمله به این شدت باشد؟

در مورد خود اوکراین اگر بخوام قضاوت کنم خب شاید توقع آنها از آمریکا و ناتو بیش از این حرفها بود یعنی روی غرب حساب ویژه باز کرده بودند که این احتمالا یک اشتباه استراتژیک بوده. اما از سوی دیگر شاهد بودیم که ارتش خود اوکراین و نیروهای مردمی اوکراین خود در این نبرد مردانه ظاهر شدند. پس اینجای قضیه خیلی زیاد دلم به حال اوکراین سوخت چون کشوری تازه استقلال یافته بود که تجربه کشور داری را شاید حقش نبود که به این هزینه گزاف بدست بیاورد!

در نهایت به نظرم اون چیزی که از سمت روسیه نیاز به شفافیت بیشتری دارد و من خیلی خوب قانع نشدم همین قضیه انگیزه آنها از حمله و ادعاهای اونها بود که خب من هنوز برام مبهم هست. و از اون مهمتر اخیرا شواهدی مشاهده شده که روسیه از بمب های خوشه ای که سلاح غیر متعارفی هست ظاهرا استفاده کرده که اون هم جای بررسی دارد. 

در آخر باید عنوان کنم که این چیزی که من را به نوشتن این مطلب وا میدارد این هست که همه ما مطلع هستیم که روسیه کشوری با تاریخ و پیشینه بسیار غنی هست. چه در عرصه علم و چه در عرصه ادب و فرهنگ همیشه شاهد حضور درخشان روسها در دنیا بوده ایم. اما همان روسهایی که در دنیا درخشان هستند همانها الان مخالف جنگ هستند و علاوه بر آن رفتار ارتش روسیه در جنگ اندکی نگران کننده و نامتعارف شده و موجب نگرانی جامعه جهانی. همه مردم دنیا نگران هستند که ادامه این رفتارها نظام جهانی لطمه ببیند و صدمات جبران ناپذیری به بشر وارد شود. جا دارد که دوباره با کسانی که به واسطه این جنگ به ناخواسته آسیب دیدند یا زندگی آنها دچار مخاطره شد چه روسی و چه اوکراینی ابراز همدردی کنم و دوباره خواستار پایان این درگیری نظامی شوم.

زندون دل - فریدون فروغی

شاس الهی!

پروردگارا شاسم کن

مرا از شاس و شاسی بی نصیب مگذار

پروردگارا مرا از شاس خود لبریز گردان

شاسی چنان که بدانم

شاسی چنان که بفهمم

شاسی چنان که بدانند و بفهمند

پروردگارا بارها و بارها شاسم کن

آنچنان که به شاسایش برسم

آنچنان که اهمیت شاسی پس از شاسایش را بفهمم

و با شاسایش خود مایه شاسایش دیگران شوم

پروردگارا... ای شاس من، این شاس من، ای وای بر بی شاس من...

زخمها

اصلا شوخی نمیکنم

زخمهای زیادی دارم

که صبح تا شب فریاد میکشند

صدایشان دیگر از صدای خودم بلندتر شده

آنچنان که دیگر حتی ناله خودم به جایی نمیرسد

ناله های جدیدم انگار باید اول یا زخم شوند

یا دیگر به درد خاصی نمیخورند

زخمهای قدیمی مرا در بند خود کرده اند

آنچنان که دیگر من وجود ندارم

زخمهای تنم به جای من وجود دارند

حرفی هم اگر زده باشم

همه را زخمهای تنم تصاحب کرده اند

برای من فقط خود بی پناهم باقی مانده است

به همراه همه چیزهایی،

 که اگر بتوانم از آنها لذت ببرم

زخمهای تنم از من شکایتی نخواهند کرد!