نشتیات ذهن من...

این وبلاگ صرفا در مورد چیزهایی است که از ذهن من نشت کرده است... در مورد کودکان، در مورد بزرگسالان، در مورد فامیل دور و در مورد چیزهای دیگری که عمدتا خنده دار هستند،،،

نشتیات ذهن من...

این وبلاگ صرفا در مورد چیزهایی است که از ذهن من نشت کرده است... در مورد کودکان، در مورد بزرگسالان، در مورد فامیل دور و در مورد چیزهای دیگری که عمدتا خنده دار هستند،،،

در آستانه داربی بزرگ پایتخت!

در آستانه داربی بزگ پایتخت، امیدوارم که همیشه حواسمون باشه نارنجک نزنن پرسپولیسیا، همیشه اونمیشهچه رو رعایت کنیم که همین اونمیشهچه و رعایت اون یکی از سطح بالاترین مسائل بین المللی هست که متاسفانه ایرانیا در زمینه فهم و رعایت اونمیشهچه اونطور که باید ماهر و توانمند و هوشیار نیستند، هر چیزی احتمالا یه حکمتی هم داره! و اونمیشهچه هم بدون حکمت نیست، امیدوارم پرسپولیسی ها وسط بازی نارنجک نزنن، استقلالی ها هم نارنجک نزنن، اونمیشهچه درست و حرفه ای رعایت بشه، و در عین رعایت اونمیشهچه همه عادت کنند که نباید درگیری پیش بیاد که زیاده از حد رو مغز همه بره، چون اونوقت واسه همه بد میشه! در عین رعایت اونمیشهچه همه عادت کنند که درگیری و جر و بحث جزئی در شرایط پرفشار مسابقه طبیعی است، اما نباید هیچوقت از حالت متعارف خودش خارج بشه و تبدیل به جدلهایی بشه که دودش به چشم همه و به چشم فوتبال ایران بره. در امتها جا داره یاد کنیم از لیورپول و شولدن شلوپ جه خیلی با روحیه باز نود دقیقه مبارزه کردند و پیروز شدند حالا میخواد نسبت به من اونمیشهچه باشند و چه نباشند، یاشاسین لیورپول! اصلا مگر اونمیشهچه مهمترین مساله بشریست؟ خیر! اونمیشهچه مهمترین مساله بشری نیست اما مساله ایست که به تناوب در طول تاریخ بشر دیده شده و ما هر قدر بتوانیم اونمیشهچه را به دور از عصبیت و به دور از درگیری و به دور از خرابکاری رعایت کنیم به خود خدمت کرده ایم خیلی بیش از آنکه به دیگری خدمت کرده باشیم، که اینجا اهمیت صلح هست که مشخص میشه و بروز پدیده رقابت شدید حتی در شرایط صلح و ما هر چه بیشتر بتوانیم رقابتهای اونمیشهچه صلح آمیزی، به دور از کینه، به دور از خلاف، بدور از رفتارها و درگیریهای نامتعارف داشته باشیم، بهتز توانسته ایم به اهداف صلح آمیزی برسیم، کاری که احمدینجاد به خاطر سطح شعور پایین خودش از انجام اون عاجز بود و از همه صرفا متوقع بود که در حق خودش رعایت کنن، این وضع جامعه بدیهتا نسبت به گذشته وضعیت صلح آمیزتری شده و جا داره به کسانی که موفق شدند با سعه صدر در محقق شدن این آرامش بیشتر مفید باشند، چه کوچک و چه بزرگ تبریک بگیم، اما این وضع اجتماعی در ایران هنوز به جایی نرسیده که بشه ادعا کرد ما در جامعخ صلح آمیزی زندگی میکنند، امیدوارم که همه چند ده هزار تماشاچی این بازی از استفاده مواد منفجره در فضای استادیوم خودداری کنند، که نمونه بارز عقب افتادگی فرهنگی ماس! و امیدوارم نیروهای انتظامی به حدی برسند که بتوانند از ورود مواد منفجره به استادیومها جلوگیری کنند!

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.