خارجی ها در ایران

به تازگی عضو یک گروهی شدم که خارجی هایی که به ایران سفر کرده اند خاطرات و عکس های سفرشون رو میگذارن. با قاطعیت میتونم بگم اینقدری که این خارجی ها از ایران لذت میبرند ما خودمون لذت نمیبریم و در ضمن بعضی جاهایی که من خودم از ایران اصلا نمیشناختم از همین گروه شناختم. چرا ما ایرانیها اینقدر بیحالیم یا چرا ما ایرانیها اصلا فرصت برای سفرهای ماجراجویانه پیدا نمیکنیم؟ و چرا سفر هم که میریم مثل این خارجیها در طول سفر اونقدر خاکی نیستیم و چرا اینقدر درباره دنیا کم میدانیم؟ آیا خوب نیست که آدم دنیا دیده بشه؟ آیا فقط باید در زندگی خر زد؟ یا فقط باید در زندگی سر دیگران رو کلاه گذاشت؟ یا فقط باید راه و رسم زیرآب زنی رو یاد گرفت؟ آیا اگر کسی بجای خر زدن و زیرآب زنی رفت دنیا دیده شد باید تو این مملکت از گشنگی بمیره اگه شانس نیاره؟