نشتیات ذهن من...

این وبلاگ صرفا در مورد چیزهایی است که از ذهن من نشت کرده است... در مورد کودکان، در مورد بزرگسالان، در مورد فامیل دور و در مورد چیزهای دیگری که عمدتا خنده دار هستند،،،

نشتیات ذهن من...

این وبلاگ صرفا در مورد چیزهایی است که از ذهن من نشت کرده است... در مورد کودکان، در مورد بزرگسالان، در مورد فامیل دور و در مورد چیزهای دیگری که عمدتا خنده دار هستند،،،

نارضایتی مردم از حکومت اسلامی

داشتم روی اینترنت دنبال این میگشتم که در صورت نارضایتی مردم از حکومت اسلامی باید چکار کنه حکومت اسلامی که به این نوشته از وبسایت حوزه رسیدم. البته این نوشته از پاسخ به این سوال به نوعی فرار کرده اما یاد حدیثی از اولیای اسلام افتادم که گفته بود از علمای دین پیروی کنید تا زمانی که به دنیا وارد نشده باشند و پس از آن از آنها بر دین خود بترسید. حالا بگذریم این حدیث هم پاسخ من رو به درستی نمیده. بذارید سوالم رو بهتر مطرح کنم. من از اون آدمهایی هستم که معتقدم اسلام در زمان ظهورش چیز خوبی بوده و بسیار هم مترقی بوده اما اگر به عنوان مثال ائمه الان زندگی میکردند معتقدم که رویکرد بسیار متفاوتی با این چیزی که الان علمای دین از خودشون بروز میدهند نشون میدادند. یعنی معتقدم علمای دین با توجه به گستره وسیع علم امروزی و به ویژه علوم انسانی و اجتماعی از هر نظر عقب افتاده به شمار میایند و معتقدم اگر ائمه امروز زندگی میکردند به علوم اجتماعی و انسانی بیشتر اهمیت میدادند. خلاصه اینکه در اون نوشته بیشتر پاسخی داده شده با این مضمون که امکان نداره اکثریت از حکومت اسلامی ناراضی باشند که البته یاد نحوه پاسخ دادن معلم دینیمون به سوالامون افتادم که چندان قانع کننده نبود. یه مساله دیگر هم هست و اون اینکه در اون نوشته گفته شده امکان نداره حکومت بتونه با وجود مخالفت اکثریت به کار خودش ادامه بده که بدیهتا این با وجود اسلحه و گاز اشک آور و سایر مسائل امکان داره. حالا سوالی که برای من هنوز باقی میمونه اینه که اومدیم و یک حکومت اسلامی چه خوب و چه بد مورد قبول اکثریت نبود. اونوقت وظیفه این حکومت از نظر اسلامی چیه؟ و یاد یک حدیث دیگر از پیامبر اسلام افتادم که گفته بود که حکومت با کفر باقی میماند ولی با ظلم باقی نمیماند. پس به یک نتیجه کلی میرسیم و اون اینکه از نظر حکومت اسلامی خودش کنار نمیره و اگر اکثریتی هستند که معتقدند یک اقلیت اسلامی دارند به اونها ظلم میکنند وظیفه دارند خودشون نارضایتیشون رو از حکومت اعلام کنند. نحوه اعلام نارضایتی به نظرم تابحال خیلی موثر نبوده و مردم باید بتوانند از همه ظرفیت ها استفاده کنند. به عنوان مثال اگر مردم بخواهند وکیل یا وکیلانی را از طرف خود مامور کنند که این نارضایتی را به مجامع بین المللی انتقال دهند آنوقت این وکیل یا وکیلان و یا مردمی که اون کار را کرده اند دچار چه عواقبی خواهند شد؟ تجربه نشون داده که عواقب خوبی در انتظارشون نخواهد بود. پس میشه جمع بندی کرد که اصلا راهی وجود نداره که ما بفهمیم یا آمار گیری کنیم که چند درصد مردم از حکومت اسلامی ایران ناراضی هستند و این خود نشانه ای از ظلم حکومت اسلامی ایران به مردم هست. حداقل انتظار میره که مردم بتوانند مخالفت خودشون رو به طور قانونی ابراز کنند که این هم از مردم ایران به طور ظالمانه ای سلب شده. یادم میاد حتی اون زمانی که وزارت کشور عبدالله نوری چنین اجازه ای رو به مردم داد انصار حزب الله به مردم حمله کرد و در یک مناظره تلویزیونی شاهد بررسی مساله بودیم که خب بعدش معلم دینیمون گفت که مردم نباید بسیجی ها رو تحریک کنند چون بسیجی ها احساسات خیلی حساسی دارند! و بعدش هم عبدالله نوری به دلایلی رفت زندان و انصار حزب الله باز هم به فعالیت خودش ادامه داد. یعنی یه جای اون نوشته خیلی میلنگه.

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.