طبع شعر

طبع شعرم گل کرده است

و تمامی اشتباهات گذشته ام را

دارم تکرار میکنم!

اشتباهات جبران ناپذیری

که تمامی ذهنیت مرا ساخته اند

و نگاههای بی مفهومی

که کاغذ دیواری دنیای گذران هستند

دنیایی آنقدر پهناور

که مرا از وجود بی وجود خود سرشار میکند

کتابی که به این زودی ها و با زور نمیتوان تمام کرد

دردسرهای بیهوده ای که لیاقتشان را نداریم

صداهای خسته ای که دردمان را دوچندان میکنند

حرفهای پر التهابی که ربطی به زندگی واقعی ما ندارند

و دستهای پنهانی...

دستهای پنهانی که حوصله شان از ما سر نمیرود