هر کسی دور ماند از اصل خویش،،،،

هر کسی کو دور ماند از اصل خویش! باز جوید روزگار وصل خویش! 

من به هر جمعیتی نالان شدم! جفت خوش حالان و بد حالان شدم!

هر کسی از ظن خود شد یار من... از درون من نجست اسرار من!

سر من از ناله من دور نیست! لیک چشم و گوش را آن نور نیست!

تن ز جان و جان ز تن مستور نیست! لیک کس را دیدجان دستور نیست،،،،